قیدهای غیرحقیقی هم بحالت حرف اضافه و هم بحالت صفت و همچنین در حالت قید بکار برده میشوند.
در حالت اضافه:
Der står indgang på døren.
علامت ورودی روی درب قرار دارد.
در حالت قید:
Jeg ringede på.
من در زدم.
بعضی از قیدها در حالت صفت هستند. این قیدها دلالت میکنند که چطوری چیزی اتفاق افتاد. این گونه قیدها را همچنین قیدهای طریقه ای (روشی) مینامند. قیدهایی که باین صورت – طریقه اتفاق را بیان میدارند همیشه به پسوند –t ختم میگردند.
Han smilede venligt.
او (مرد) به مهربانی لبخند زد.
Han udtrykte sig meget personligt.
او (مرد) آدم خیلی با شخصیتی بنظر میرسد.
Bilen kørte hurtigt.
اتومبیل سریع راند.
تطبیق
در زبان فارسی همچنین حروف اضافه و صفاتی وجود دارند که بجای قید استفاده میگردند. صفات مانند : زود، بد، خوب.
حروف اضافه مانند: بر، در، تو.
5 Biord
5.2 Uægte biord
Uægte biord er forholdsord eller tillægsord, der også bruges som biord.
Som forholdsord:
Der står indgang på døren.
Som biord:
Jeg ringede på.
Nogle biord er også tillægsord. Denne type biord beskriver, hvordan noget sker. De kaldes også mådesbiord. Biord, som beskriver den måde noget sker på, ender altid på -t.