قیدهای غیرحقیقی هم بحالت حرف اضافه و هم بحالت صفت و همچنین در حالت قید بکار برده میشوند.
در حالت اضافه:
Der står indgang på døren. |
علامت ورودی روی درب قرار دارد. |
در حالت قید:
Jeg ringede på. |
من در زدم. |
بعضی از قیدها در حالت صفت هستند. این قیدها دلالت میکنند که چطوری چیزی اتفاق افتاد. این گونه قیدها را همچنین قیدهای طریقه ای (روشی) مینامند. قیدهایی که باین صورت – طریقه اتفاق را بیان میدارند همیشه به پسوند –t ختم میگردند.
Han smilede venligt. |
او (مرد) به مهربانی لبخند زد. |
Han udtrykte sig meget personligt. |
او (مرد) آدم خیلی با شخصیتی بنظر میرسد. |
Bilen kørte hurtigt. |
اتومبیل سریع راند. |
تطبیق
در زبان فارسی همچنین حروف اضافه و صفاتی وجود دارند که بجای قید استفاده میگردند. صفات مانند : زود، بد، خوب.
حروف اضافه مانند: بر، در، تو.