قید کلمه ایست که چگونگی اتفاق یک چیزی را دلالت میکند. قید همچنین حالت نزدیکی کلمه های کجا، چطوری و چه وقت را نشان میدهد که چگونه حرکت و تغییر و تحول این کلمه ها در جمله ها حمل بر دلالت یک اتفاق میکنند. علاوه بر این قید محل و موقع و چگونگی وقوع یک حرکت یا وضعیت یا تغییر و تحول را توصیف میکند.
Børnene kom ind. |
بچه ها داخل آمدند. |
Han sang dårligt. |
او (مرد) بد آواز میخواند. |
Børnene vågnede tidligt om morgenen. |
بچه ها صبح زود بیدار میشدند. |
قید همچنین چگونگی یک عمل یا کاری را بیان میکند. اما نه چگونگی اسم. این عمل به وسیله صفت توصیف میشود.
قید میتواند همراه باشد و یا قرار بگیرد با یک فعل، صفت، قید دیگر و یا با یک جمله کامل.
Solen gik ned. |
خورشید غروب کرد. |
Bilen er ikke ny. |
اتومبیل نو نیست. |
Jeg ser ham næsten aldrig. |
من او را تقریباً هرگز نمیبینم. |
Han kommer måske en halv time for sent. |
او (مرد) شاید نیم ساعت دیر بیاید. |
قیود به دو قسمت قیود حقیقی (کامل) و قیود غیر حقیقی (تقلیدی) تقسیم میگردند.