فعل امری کوتاهترین فرم فعل میباشد. فعل امری همان فعل مصدریست بدون پسوند –e . این حالت همچنین به شکل اولیه و یا ریشه اصلی فعل نامیده میشود. این همان فرمی است که نقطه خروجی زمانها نامیده میشود که اگر در آخر این ریشه اصلی فعل مینشیند. حالت امری بدو شکل مورد استفاده قرار میگیرد.
بصورت خواست و تقاضا و بصورت امری و دستوری.
Kom og spis hos os i aften. |
امشب بیا منزل ما با ما غذا بخور. |
Spis din mad! |
غذایت را بخور. |
فعل امری |
|
حالت مصدری |
حالت امری |
at sove |
sov |
at spise |
spis |
at lave |
lav |
تطبیق
در زبان فارسی حالت امری در دوم شخص مفرد و جمع صرف میگردد. در دوم شخص مفرد به اول کلمه ریشه اصلی حرف " ب " اضافه میگردد. در دوم شخص جمع هم به اول کلمه ریشه اصلی حرف " ب " اضافه کرده و همچنین فعل به کلمه " ید " ختم میگردد.
Spis din mad. |
غذایت را بخور. |
Spis jeres mad. |
غذایتان را بخورید. |
اگر بخواهیم راجع به یک حالت امری مشترک صحبت کنبم در زبان فارسی در اول شخص جمع هم حالت امری وجود دارد. در این حالت به اول کلمه ریشه اصلی زمان حال حرف " ب " اضافه کرده و همچنین فعل به کلمه " یم " ختم میگردد.
Lad os spise vores mad. |
غذایمان را بخوریم. |